Onibaba — wiedźma z lasu

Onibaba to żyjący w odludnych miejscach demon żywiący się ludzkim mięsem. Przybiera postać bezbronnej staruszki, która wabi strudzonych podróżnych do swojej chaty, gdzie częstuje kolacją oraz upaja zaprawionym ziołami sake. Kiedy goście są już  senni, bestialsko ich zabija, a następnie pożera. W swojej prawdziwej formie jest przerażającym upiorem, o włosach przypominających kłącza bluszczu, którymi jest w stanie pochwycić i spętać ofiarę. Z jej głowy wyłania się paszcza, wypełniona zębiskami, którymi jest w stanie łamać ludzkie kości. Onibaba powstaje ze starych kobiet, które w okresach głodu były wypędzane z wiosek i skazywane na śmierć głodową. Samotne i wygłodniałe popadały w obłęd i zapominały o człowieczeństwie, żywiąc się wszystkim, co tylko były w stanie zdobyć, nawet ciałami wędrowców, ostatecznie umierając z wycieńczenia i głodu. Po śmierci same zaczynają polować na ludzi, zmieniając się w ohydne demony. 

Jedynym sposobem na ostateczne pozbycie się potwora jest zniszczenie kwiatu bluszczu, który rośnie przy jej legowisku — roślina wyrosła w miejscu gdzie leży prawdziwe ciało potwora. W innym wypadku pokonany demon odradza się następnej nocy i na nowo rozpoczyna polowanie.

Plotki

W okolicy krążą opowieści o demonie, który żywi się ludzkim mięsem. W lasach giną ludzie, głównie podróżni lub pielgrzymi, którzy nierozważnie postanawiają spędzić noc pod gołym niebem. Nieszczęśnicy znikają bez śladu. Przesądni chłopi opowiadają o potworze żyjącym w lesie. Boją się wychodzić po zmroku, a dzieci zawsze są przestrzegane, żeby wracać do domu przed zachodem słońca. Dociekliwi bohaterowie, wypytując miejscowych, mogą dowiedzieć się, że zeszłej zimy wypędzono ze wsi jakąś staruszkę — być może od żałującej jej losu, wrażliwej młodej dziewczyny. 

Okolica

W lesie gracze mogą się natknąć na pozostałości nocnego obozowania, wypalony popiół ogniska lub zagubiony przedmiot należący do zaginionego wędrowca. Nie znajdują żadnych śladów walki, ani szamotaniny - ofiary Onibaby zawsze idą z nią po dobroci. Jeśli próbują iść tropem (Survival [Water], TN: 2), ślad prowadzi do doliny, zasnutej mgłą tak gęstą, że przysłania słońce. To jest ostatnie miejsce, w którym można bezpiecznie zawrócić.

Spotkanie

Demona można spotkać również przypadkowo (albo spróbować na niego wyczekać, kiedy gracze planują zasadzkę). Pojawia się kiedy nadchodzi zmrok wraz z nim zawsze przychodzi mgła. Poluje w pobliżu leśnych ścieżek, którymi zazwyczaj podróżują wędrowcy. Onibaba wygląda wtedy jak bezbronna, poczciwa staruszka, zbierająca chrust w lesie. Widząc wędrowców, początkowo udaje przestraszoną, a potem ostrzega przed niebezpieczeństwem, które czyha w nocy, w lesie. Zaprasza ich do swojej chaty, proponując bezpieczny nocleg. 

Jeżeli odmówią, nalega, jest w tym wręcz napastliwa — odmowa jest pomniejszym uchybieniem wrażliwości, przykrość wobec osoby niższej stanem, Honor -1 (str. 301).

W przypadku kiedy bohaterowie obstają przy swoim i ostatecznie odmawiają, niezadowolona w końcu odpuści i odejdzie.Kiedy jednak bohaterowie przystaną na gościnę staruszka prowadzi do swojego domu. Im bliżej chaty są, tym mgła robi się gęstsza, a znalezienie drogi powrotnej staje się bardzo trudne. Wokół jej kryjówki mgła jest tak gęsta, że ledwo widać osobę idącą obok — obscuring terrain (str 267).

Legowisko

Dolina w której znajduje się legowisko Onibaby jest wypełniona mgłą (obscuring terrain). Jeżeli postać gracza ma szósty zmysł (Sixth Sense) wyczuje, że mgła jest nienaturalna i będzie mieć złe przeczucia. Poruszanie się po dolinie wymaga testu na orientację — TN: 3, Survival, (Fire +1, Void -1). Jeżeli test się nie powiedzie, postacie krążą w kółko po lesie tracąc czas, nie mogąc znaleźć wyjścia (konieczna zmiana metody). Jeżeli jedna z postaci odłączy się od reszty —  wykonuje samodzielny test na orientację, w przypadku porażki gubi się. Błąkającego się wędrowca odnajdzie Onibaba i zaprosi do swojej chaty. Podczas poszukiwania zagubionych towarzyszy przydać się mogą zalety jak: Keen Hearing, czy Karmic Tie.

Kiedy postacie dotrą do chaty demona, staruszka wyjdzie im na przeciw i zaprosi do swojego domu, proponując posiłek i gościnę — cieszy się, że kolacja sama przyszła. 

Chata Onibaby

Chata z zewnątrz jest skromna ale zadbana. Wnętrze może zaskoczyć, jest nad wyraz przytulne i gościnne. Chata jest dobrze wyposażona, sporo w niej przedmiotów użytkowych oraz nietypowych dla wiejskiej chaty dekoracji — jako dodatkowa okazja wody (opportunity) mogą dostrzec przedmiot należący do kogoś, kogo szukają lub inny charakterystyczny. Zapytana o posiadane przedmioty tłumaczy, że to “pozostałość dawnego życia”. Podczas przygotowywania posiłku opowiada gościom rzewną historię o tym jak jej dzieci wypędziły ją z domu i jak ciężko było jej na początku żyć w osamotnieniu —  “teraz las stał się już jej domem” —  mówi. Przyrządzany przez nią posiłek jest syty, tłusty, częstuje również słodkim, nad wyraz mocnym sake. Wszędzie pachnie ziołami, które wiszą zawieszone przy suficie. Postać z doskonałym węchem (Keen Smell) wyczuje, że maskują fetor rozkładającego się mięsa.

Staruszka gości bohaterów w główniej izbie, sama znikając czasem w drugim pomieszczeniu oddzielonym grubą zasłoną. Prosi, żeby tam nie wchodzić, próbuje wymóc obietnicę, że goście nie naruszą jej prywatności — aby uniknąć obietnicy test TN: 2 Courtesy (Air).

• Za zasłoną są ludzkie szczątki i kości — pozostałość ostatniego posiłku demona. Wyglądają dość świeżo, mogą być na nich resztki mięsa. Izbę wypełnia zapach zepsutego mięsa i śmierci (defiled terrain, str. 267).

Za domem jest ogródek, w którym jednak nie ma żadnych warzyw. Staruszka nie chce pozwolić go obejrzeć. 

• Rośnie w nim trujący bluszcz, pomiędzy liśćmi, można dostrzec ciemny kwiat —  ma nieprzyjemny zapach gnijącego mięsa. Jeżeli obejrzeć miejsce z bliska można dostrzec, że z ziemi wystają ludzkie kości —  roślina się nimi żywi. Ogród również jest skalany spaczeniem (defiled terrain).

Kiedy bohaterowie posilają się, Onibaba nie je. Mówi, że stare ciało nie potrzebuje już tyle jedzenia. Wychodzi z chaty przynieść drewna do kominka. Nie pozwoli bohaterom się wyręczyć, nie chce żeby uciekli. Podczas jej nieobecności postacie mają okazję obejrzeć wnętrze, znajdujące się w nim przedmioty lub zajrzeć do pomieszczenia za zasłoną.

Bohaterowie, najedzeni i upojeni sake, zasną — utrzymanie czujności wymaga testu TN 3 Fitness/Meditation (Earth 2, Fire 5). Jeżeli postaci nie odmawiały sobie sake, upiją się — wzmocnionym ziołami alkohol zadziała mocniej niż zazwyczaj (Condition: Intoxicated, str. 273). Postać, która ma pasję Sake wyczuje ziołowy, wzmacniający dodatek do alkoholu.

Atak

Onibaba zaatakuje kiedy bohaterowie zasną, jej tożsamość zostanie odkryta albo goście spróbują opuścić chatę.

Jeżeli bohaterowie śpią podczas ataku Onibaby (Condition: Unconscious, str. 273), mogą wydać punkt pustki, aby się przebudzić i uniknąć ataku we śnie. Postać, która ma doskonały słuch (Keen Hearing) lub (Sixth Sense) wyczuje zbliżającego się demona i przebudzi się w porę.

Onibaba

Rings: Air 4  |  Earth 2  |  Fire 3  |  Water 3  |  Void 1

Skills: Artisan 0  |  Martial 2  |  Scholar 1  |  Social 3  |  Trade 2

Endurance 10  |  Composure 10  |  Focus 7  |   Vigilance 4

Honor 0  |  Glory 5  |  Status 0

Zaleta: zmiennokształtna,  Wada: niezaspokajany głód

Archetyp (Demeanor): +2 Air, -2 Fire

Kłącza bluszczu: Range 1-2, Damage 3, Deadliness: 3

Dodatkowa okazja: unieruchomienie ofiary (Condition: Immobilized, str. 272)

Długie pazury: Range 0-1 , Damage 4, Deadliness: 4

Przerażającą paszcza: Range 0, Damage 1, Deadliness 8

Kiedy Onibaba zostaje pokonana jej ciało rozkłada się nad wyraz szybko i po chwili zostaje z niego tylko pył — test TN 2 Theology (Earth) pozwala wiedzieć, że prawdziwe ciało potwora nie zostało zniszczone. 

Aby demon nie powrócił, kwiat i roślina musza zostać unicestwione. W innym wypadku demon odrodzi się następnej nocy. Jeżeli zniszczyć kwiat, rozlega się przerażający krzyk. Po unicestwieniu potwora mgła w dolinie rozwiewa się.

Pomysł zainspirowany baśnią “Demon z Adachigahary” ze zbioru “Baśnie Japońskie” autorstwa Yel. T. Ozaki.